Το μέλος του εργοστασίου επιτυχιών, που λέγεται Neptunes, δημιουργεί ένα καλό σόλο LP με φίλους, όπως η Gwen Stefani και ο Kanye West.
Πώς μπορείς να χαρακτηρίσεις μέτριο ένα δίσκο που το πρώτο του κομμάτι επαναπροσδιορίζει τα στενά όρια του hip hop και της pop μουσικής; Όπως το Drop It Like It's Hot έτσι και το Can I Have It Like That αποδεικνύει ότι σαν παραγωγός, ο Pharrell μπορεί να συνδυάσει ένα κλασσικό jazz break που θυμίζει Max Roach με ένα σκοτεινό reese bass και να ακούγεται ως το πιο λογικό πράγμα στον κόσμο, ενώ η συνεργασία του με τον Kanye West παντρεύει τα κλασικά electro hi hats με τη smooth παραγωγή του Quincy Jones, δίνοντάς μας το Number One.
Η απόφαση για την αγορά αυτού του LP είναι δύσκολη, αλλά λίγες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να αντιστέκεται σε κάτι που έχει δημιουργήσει ο Pharrell.
