Ακολουθώντας μια εντελώς blues πορεία στα 00s και μένοντας μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας που απόλαυσε από τα late 70s, ο Chris Rea κλείνει τη συναυλιακή (και ενδεχομένως και solo) του καριέρα κάπως έτσι.
Η ασθένεια από την οποία πάσχει τον αναγκάζει να απέχει πλέον από τις ζωντανές εμφανίσεις, τουλάχιστον με την παρούσα απαιτητική μορφή της σόλο τουρνέ, κι έτσι δεν είχε και άλλη ευκαιρία για να αποτυπώσει ψηφιακά το live του (αυτή εδώ είναι η πρώτη live κυκλοφορία του), το οποίο τελικά είναι περισσότερο ενδιαφέρον από όσο περιμέναμε. Όπερ σημαίνει χαρακτηριστικές μπλουζιές του δικού του, μετά-00s μουσικού επαναπροσδιορισμού ('Highway 49 and 61', 'East Rider'), μαζί με ομοίου ύφους και διαθέσεων, μακρόσυρτες, σχεδόν ναρκισιστικές επανεκτελέσεις κομματιών όπως τα "Fool If You Think Its Over", "I Can't Hear Your Hart Beat", "On The Beach", "Road to Hell", όπου είτε ακολουθεί μια μινιμαλιστική, σχεδόν κολλητική προσέγγιση, είτε στρώνει στο δεκάλεπτο του κομματιού διαφορετικές ερμηνείες του: από τα blues στη reggae και μετά στα uptempo ξεσπάσματα, αλά Santana.
Χορταστικό αντίο, λοιπόν, για τους λίγους που τον κυνήγησαν και έξω από τους προβολείς...
