Ένα φουτουριστικό καμπαρέ (ή μήπως ένα lounge μπαρ;) με ατμόσφαιρα και διακόσμηση α λα 70s, μια μπάντα που παίζει ένα χαλαρό μίγμα ελαφριάς τζαζ και trip-hop με κινηματογραφικές μελωδίες παρμένες από το γαλλικό σινεμά :αυτός είναι στο περίπου ο μουσικός κόσμος του αυστριακού dj Paul Newmart.
Τα πάντα εδώ – από το ασπρόμαυρο εξώφυλλο με την 70ς αισθητική μέχρι τα τυπογραφικά στοιχεία και την ίδια τη μουσική – παραπέμπουν ευθέως σε ένα φανταστικό σάουντρακ. Έτσι, τα περισσότερα από τα οργανικά θέματα του άλπουμ ακούγονται σαν υποψήφια κινηματογραφικά scores – και οφείλω να ομολογήσω πως δεν τα καταφέρνουν και άσχημα. Ορίστε μερικά δείγματα λοιπόν…Στο “Tu Moi Aussi” ο Francis Lai συναντά τη Chanson εκδοχή των Chemicals. Στο “Ununited” ο ήχος από το mellotron θυμίζει τους Yes – αν αυτοί το είχαν γυρίσει στο progressive/ambient. Το “The Chauffer”είναι τραγούδι των Duran-Duran, ακούγεται όμως λες και ο Dr. Phibes διασκεύασε σε γοτθικό ορατόριο κάποιο κομμάτι των Massive Attack. Στο “Nothing Gonna Change His Way”τα disco-soul έγχορδα και τα funky vibes δημιουργούν ένα α λα Shuggie Otis fusion. Στο “Requiem for a Love Affair”τέλος, η faux ψυχεδέλεια των Archive πλησιάζει απειλητικά.
Εν κατακλείδι: πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο και ενδιαφέρον υποθετικό σάουντρακ, εμπνευσμένο τόσο από το γαλλικό ερωτικό φιλμ των 70ς όσο και από τη μουσική Βιβλιοθήκη (Library Music) που έντυνε τα αγγλικά φιλμ μυστηρίου και καταδίωξης την ίδια εποχή (πρώτο μισό των 70ς συγκεκριμένα). Όλα αυτά όμως διατυπωμένα με ένα μουσικό λόγο που στερείται προσωπικότητας και που παρουσιάζεται σαν παράγωγο μιας μουσικής τάσης που μας απασχόλησε πριν μια δεκαετία και βάλε.
