Προσπάθησα να διαχωρίσω μέσα μου το διττό ρόλο του αγνού μουσικόφιλου και του διαχρονικού οπαδού του Brian Eno. Aς μη πιάσουμε την κουβέντα περί αντικειμενικότητας γιατί κάτι τέτοιο χωράει πολύ συζήτηση, ειδικά όσο αφορά τη μουσική ή την τέχνη γενικότερα. Ο διαχρονικός οπαδός λοιπόν καλά θα κάνει να αποχτήσει χωρίς πολλές σκέψεις το Another Day On Earth, μια και αρκεί το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια ακούγεται πάλι η φωνή του Eno για να του δημιουργήσει ρίγη συγκίνησης.
Δεν έχουμε να κάνουμε βέβαια με τραγούδια βουτηγμένα στο glam rock σαν και αυτά της περιόδου των 70s. Έχουμε να κάνουμε με ambient μελωδίες, γεμάτες με τους πάντα εξαιρετικούς ήχους που ο Eno ξέρει να παράγει, σε συνδυασμό με την συναισθηματική υπόσταση που ανέκαθεν προσέθετε η παρουσία της ανθρώπινης φωνής. Στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με κανονικά τραγούδια, αλλά με μια περίτεχνη χρήση της μουσικής και της συναισθηματικής χροιάς της φωνής, όπως για παράδειγμα έκανε κατά κόρον η Laurie Anderson στο παρελθόν. Σ' αυτήν παραπέμπουν ξεκάθαρα και τα δυο κομμάτια που φιλοξενούν γυναικεία φωνητικά, τα Going Unconscious και Bone Bomb.
Επίσης ο οπαδός του Eno θα εκτιμήσει τον προσωπικό χαρακτήρα του δίσκου -μέχρι και τη φωτογραφία στο εξώφυλλο τράβηξε ο ίδιος- αλλά και το σκοτεινό και εσωστρεφή χαρακτήρα του. Αν από την άλλη ξεχάσουμε ποίος είναι δημιουργός, καταλαβαίνουμε ότι το Another Day On Earth είναι ένας καλός emotronica δίσκος, με υποβλητική αλλά επίπεδη ατμόσφαιρα. Είναι μεν προσεγμένος σε κάθε λεπτομέρεια αλλά δεν έχει το νεανικό σφρίγος που θα τον εκτοξεύσει στα ουράνια. Συχνά η νοσταλγική διάθεση ενός Robert Fripp ή ενός Robert Wyatt επιβάλλεται των πειραματικών προθέσεων ενός Peter Schwalm (όλοι τους παρόντες σύμφωνα με τα credits).
Οι στίχοι στο Bone Bomb που κλείνει το δίσκο εκφράζουν απόλυτα την επίγευση που σου αφήνει το Another Day On Earth.
Lives Heaped Together
Young Girls Dreaming Of Beautiful Deaths
Popstar Pictures Above Their Beds
Troops Above Their Heads
My Body So Thin So Tired
Beaten For Years
Now I Am Only Bone
I Waited For Peace And Here Is My Peace
Here In This Still Last Moment Of My Life
Αισθάνεσαι ότι είσαι μπροστά σε μια ενδελεχή αφήγηση ενός μποέμ καλλιτέχνη από το παρελθόν που όμως δεν έχασε ούτε στιγμή την επαφή του με το παρόν. Ο Brian Eno πλησιάζοντας τα εξήντα, κερδίζει αυτό που ο κάθε καλλιτέχνης θα ήθελε φτάνοντας στην ηλικία του. Την εκτίμηση των νέων και την αφοσίωση των παλιών. Δεν είναι και κάτι εύκολο...
