Το βελγικό συγκρότημα έγινε κάπως γνωστό στη χώρα του από τον διαγωνισμό της Eurovision στην Λιθουανία το 2003, όπου και τερμάτισε δεύτερο πίσω από τη γνωστή Τουρκάλα. Σε αυτό το τρίτο άλμπουμ τους κινούνται σε φολκ και έθνικ μουσικά μονοπάτια, θυμίζοντας κάτι σε Hevia.Στις συνθέσεις τους είναι έντονο το κέλτικο στοιχείο (άλλωστε ο Μass των Afrocelts Sound System επιμελήθηκε την παραγωγή), δημιουργούν μια ιβηροκέλτικη μουσική παλέτα που αντλεί την έμπνευσή μάλλον από την βόρεια Ισπανία και όχι από το Βέλγιο.
Πάντως είναι αρκετά αξιόλογη η προσπάθειά τους αφού αναμειγνύουν ιβηρικά και σκανδιναβικά μουσικά ακούσματα και το αποτέλεσμα είναι σχετικά ενδιαφέρον για ένα συγκρότημα που έλαβε μέρος σε Eurovision…
Νομίζω ότι οι Φλαμανδοί δεν είναι σε θέση να κάνουν αξιόλογη διεθνή καριέρα αφού δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς ούτε καν στην πατρίδα τους, αλλά πάνω από όλα η μουσική που παίζουν στο τελευταίο δισκάκι τους, είναι μεν αρκετά συμπαθητική και κινείται μέσα στα κέλτικα και φολκ πλαίσια που προανέφερα, αλλά σχετικά μονότονη και επίπεδη και πέρα από κάποιες χώρες σαν τις Σκανδιναβικές δεν πρόκειται να υπάρξει ιδιαίτερη ανταπόκριση. Η μουσική που ακούμε δεν είναι ούτε καν επιπέδου Eurovision, τουλάχιστον όχι ακόμη!
