Αν ο παραπάνω τίτλος σας φαίνεται πρωτότυπος, φαντάζομαι πως θα σας φανεί το "Spasm Smash XXXOXOX OX", που αποτελούσε τον τίτλο μιας παρελθούσας δουλειάς των καταπληκτικών αυτών τύπων από το Σαν Ντιέγκο. Ο παραπάνω μάλιστα δίσκος κατέχει κι ένα μοναδικό credit στο ενεργητικό του, μιας και θα πρέπει να πρόκειται για τον μοναδικό δίσκο που έπαιξε ολόκληρο σε κάποια εκπομπή του ο John Peel (και μιλάμε για διπλό άλμπουμ, έτσι;)! Με το δίσκο εκείνο ξεκίνησε και η δική μου σχέση με το γκρουπ, και πραγματικά από τότε ποτέ δεν μας έχουν απογοητεύσει οι Trumans Water με τις δουλειές τους.
Πάντοτε απρόβλεπτοι λοιπόν και με αναρχικό στυλ παιξίματος, μπορεί να θυμίζουν κάποτε τους Sonic Youth ή και τους Stooges, αλλά ο αληθινός πνευματικός τους πατέρας είναι αναμφίβολα ο Captain Beefheart. Από αυτόν παίρνουν σαν αίσθηση τον κανόνα ότι οι κανόνες υπάρχουν για να καταρρίπτονται και ενίοτε να ισοπεδώνονται, κι από εκεί και πέρα προχωρούν με εφόδιο την post rock ηχητική στρατηγική υπό μάλης.
Ως εκ τούτου, είναι κομμάτι δύσκολο να οριοθετήσεις αυτό που παίζουν οι Trumans Water, μα δεν είναι αυτό δα και τίποτε το σοβαρό: αρκεί που το άλμπουμ κυλάει απολαυστικό μέσα σ' ένα τεράστιο σύννεφο από σπινταρισμένα και ελαφρά ανισόρροπα κομμάτια, φορτισμένα και φορτωμένα με φωνητικά βγαλμένα από ένα ταλαιπωρημένο από την ένταση και την εσωτερική οργή λαρύγγι και μπόλικη κακοφωνία. Εντυπωσιακό πάντως είναι το πώς όλα τα παραπάνω δεν σκορπούν κάτω από την πίεση μιας τρομακτικής σε βάρος και διαστάσεις ελευθεριάζουσας μουσικής στάσης, αλλά στέκονται απόλυτα διακριτά και οργανωμένα σ' ένα περίφημα χαοτικό και πολυσχιδές σύνολο.
Είναι το ίδιο εύκολο να θεωρήσεις αυτό το άλμπουμ μεγαλειώδες όσο και μια μπούρδα τελικά, ανάλογα με τα ακούσματα του καθένα και τα γούστα του. Επιτρέψτε μας να στεκόμαστε ξεκάθαρα στην πρώτη άποψη και να σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τα απίστευτα ηχητικά γυμνάσια μιας τόσο ιδιαίτερης μπάντας σας τους Trumans Water.
