Οι Buffseeds αποπνέουν μία αίσθηση ερασιτεχνισμού, που δίνει μία απροσδιόριστα όμορφη νότα στον ήχο τους. Θυμίζουν αρκετά -ιδιαίτερα στα φωνητικά- τους JJ72, καθώς και δεκάδες άλλα συγκροτήματα βρετανικής καταγωγής. Πραγματικά αποτελούν το κλασικό παράδειγμα βρετανικής τραγουδοποιϊας.
Είναι ακριβώς μία από τις μπάντες που μας αρέσει να παίζει το ραδιόφωνο, σε ένα non-talking πρόγραμμα, αλλά που δύσκολα βρίσκουμε ενδιαφέρον το άκουσμα ενός ολοκληρωμένου τους άλμπουμ. Μία από τις μπάντες που χρησιμοποιούν τα ίδια ακόρντα, τις ίδιες μανιέρες στον τρόπο γραψίματος και ερμηνείας, κι όμως πάντα έχουν να μας χαρίσουν μερικές όμορφες στιγμές.
Αν διέθετε το The picture show περισσότερες συνθέσεις σαν το Who stole the weekend ή το εναρκτήριο γεμάτο γλύκα Sparkle me, θα ήταν ένας πολύ αξιόλογος ποπ δισκος. Το τελευταίο μάλιστα σε γεμίζει εικόνες μεσημεριάτικης ξεγνoιασιάς στην βρετανική ύπαιθρο, παρέα με έναν ζεστό νες στο χέρι και την κατάλληλη παρέα. Με τα χρώματα της μεγάλης νήσου και την διάθεση της ζωής εκεί.
Το φαλτσέτο της φωνής του Kieran Scragg καταφέρνει τελικώς να σε κερδίσει και να σου δώσει πλούσιες υποσχέσεις για μία πιο ουσιαστική επαφή μαζί της στο μέλλον. Άλλωστε ήδη έχουν κερδίσει τις κολακείες των συμπατριωτών τους μουσικοκριτικών και κάποιοι τους χαιρετίζουν σαν την έκπληξη της χρονιάς, σε αντιστοιχία με τους Electric Soft Parade και Coral για την περυσινή χρονιά.
Αν σας αρέσουν παρόμοια ακούσματα, έστω και χωρίς να είστε τόσο ενθουσιώδεις όσο οι Βρετανοί μουσικοκριτικοί, οι Buffseeds έχουν να σας πούν αρκετά πραγματάκια...
