Αντιμετώπισα το Ominous Love με αρκετή αυστηρότητα, παρόλο που πρόκειται για το ντεμπούτο των 5 Sadows. Το κουιντέτο θέλει να κινηθεί ηχητικά στον χώρο του rock-metal της Βορείου Ευρώπης (βλ. HIM, Rasmus) –senti metal το ονομάζουν οι ίδιοι, μια emo εκδοχή του metal το θεωρώ εγώ– χαρακτηριστικά του οποίου είναι τα ακόρντα σε παραμορφωμένες κιθάρες (που συνήθως συνδυάζονται με εφφέ όπως το octaver για περισσότερο γεμάτο ήχο), η θεματολογία γύρω από το τετριμμένο τρίπτυχο αγάπη-θάνατος-συναίσθημα, και η χρήση των πλήκτρων ως μελωδία (κυρίως πιάνο) και ως συνοδεία (ένας συνδυασμός ήχων από έγχορδα και χορωδιακά φωνητικά). Ακριβώς αυτή τη συνταγή εφαρμόζουν και οι 5 Sadows στο Ominous Love, παραδίδοντας μια εξαιρετική εργασία σε τεχνικές και μεθόδους σαν και τις παραπάνω. Οι κιθάρες είναι αρτιότατες και τα σόλο πραγματικά δουλεμένα (ιδιαίτερα στο “Like A Butterfly”, με τις διπλές, αντιπαραβαλλόμενες μελωδίες), ενώ τα πλήκτρα συμβάλλουν όσο ακριβώς χρειάζεται, αποφεύγοντας την παγίδα της υπερβολής. Τα φωνητικά πάλι του ηγέτη του σχήματος Greg είναι σωστά –αν και χρειάζεται περισσότερη δουλειά στην εκφραστικότητά του– και τα τύμπανα με το μπάσο συγκροτούν ένα δυνατό ρυθμικό μέρος. Γενικά, προκύπτει ένα δεμένο συγκρότημα, το οποίο κατέχει τα όργανά του και παρουσιάζει και κάποια καλά σημεία στην ενορχήστρωση –για παράδειγμα, η συνομιλία των οργάνων στο “Dead Passions’ Sin”. Αλλά, από αισθητικής άποψης, η δεξιότητα αυτή στο εκτελεστικό κομμάτι ξοδεύεται άσκοπα: όλο το Ominous Love είναι μια άσκηση, χωρίς ίχνος προσωπικού στιλ. Αυτό που για την ώρα αποδεικνύουν λοιπόν οι 5 Sadows, είναι πως έχουν μελετήσει καλά τα βορειοευρωπαϊκά πρότυπά τους. Μένει να δοθούν ολοκληρωτικά στη μουσική δημιουργία και να προβάλλουν τις επιρροές τους πάνω στο προσωπικό τους ύφος. Στο τελευταίο, ομώνυμο του EP τραγούδι “Ominous Love” δείχνουν για παράδειγμα έναν πιο περίπλοκο μουσικό χαρακτήρα. Ίσως θα πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα.
