Καλύτερη στιγμή του χρόνου δε θα μπορούσε να υπάρξει για να μας σερβίρουν οι Νάμα το γνωστό, αλλά αρκούντως απολαυστικό, ηχητικό κοκτέιλ τους, που ακούει στο όνομα Το Φως & Η Αρχή. Έβδομο, λοιπόν, album για το αγαπημένο δίδυμο, τον Άρη Παυλή, στο ρόλο του συνθέτη και ενορχηστρωτή, και την Ιφιγένεια, στο στίχο και την ερμηνεία, και για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα για ποιο λόγο το όνομα των Νάμα θωρείται εγγύηση καλής και ποιοτικής, «καθαρής», σαν το καθαρό νερό πηγής, που σημαίνει και το όνομά τους, εγχώριας pop. Το άνοιγμα του album γίνεται με το ομώνυμο τραγούδι. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα λαμπερής, κιθαριστικής pop, ένα εξαιρετικό κομμάτι, το οποίο μέσα σε τέσσερα λεπτά συμπυκνώνει και αναδεικνύει, θα έλεγα, όλα τα χαρακτηριστικά της μουσικής των Νάμα: εξωστρεφείς μελωδίες, εθιστικά ρεφρέν, αισιόδοξοι στίχοι, ξεχωριστή ερμηνεία. Στο ίδιο μοτίβο και η συνέχεια, με συνθέσεις όπως το γλυκό, αλλά τόσο αληθινό, “Τώρα Ξέρω Καλά”, το ατμοσφαιρικό “Κύματα”, το cool mix του “Ζεστού Καλοκαιριού”, το μελωδικό “Μη Γυρίσεις”, το δυναμικό “Είναι Καλύτερα Εδώ”. Και αν κάποιος κακοπροαίρετος έχει έτοιμη την κατηγορία περί μιας έξυπνης, αλλά επαναλαμβανόμενης, συνθετικής μανιέρας, η απάντηση έρχεται με τον πιο αποστομωτικό τρόπο από το ίδιο το group, που φροντίζει να μην μετατρέψει την υποψία σε πραγματικότητα. Το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν να παίξουν jazz, swing, blues, lounge ήχοι που διανθίζουν πολλά από τα υπόλοιπα τραγούδια, προσθέτοντας ποικιλομορφία και ακόμα πιο έντονο προσωπικό χρώμα και στυλ στο album. Έτσι, είναι αδύνατον να μην ενδώσει κανείς στην παιχνιδιάρικη bossa nova “Τα 'Παμε (Οι Σχέσεις Είναι Λάθος)”, το swing ξεφάντωμα του “Είμαι Εδώ”, τις blues πινελιές του “Δε Θα Ξεχαστείς”. Ειδική μνεία αξίζει το “Χωρίς Εσένα”, ένα ιδιόμορφο χασάπικο με jazz ενορχήστρωση και lounge χροιά (!), και με το ακορντεόν σε πρώτο ρόλο να δίνει μια έντονα νοσταλγική, ρετρό διάθεση. Τα δόντια τους, όμως, δείχνουν οι Νάμα, και ειδικότερα η Ιφιγένεια, και στον ξένο στίχο, με το “Without You” να αποτελεί ένα pop κομψοτέχνημα, που πολύ θα ήθελαν να έχουν στον τελευταίο δίσκο τους ονόματα όπως οι Travis και οι Keane. Με αφορμή την αναφορά στο έτερον ήμισυ των Νάμα, νομίζω ότι οφείλουμε να σταθούμε στις ερμηνευτικές και στιχουργικές επιδόσεις της Ιφιγένειας. Άλλοτε πιο άμεσοι και προσωπικοί, άλλοτε πιο περιγραφικοί, οι στίχοι της καταφέρνουν να είναι προσεγμένοι και ουσιαστικοί, ταυτόχρονα, όμως, ανεπιτήδευτοι και απλοί. Πατώντας έξυπνα στο κλισέ του έρωτα, περιγράφει με ρομαντισμό και αισιοδοξία την ομορφιά και τη χαρά που κρύβουν οι μικρές στιγμές καθημερινής ευτυχίας. Και όλα αυτά τραγουδισμένα με ένα από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα ηχοχρώματα που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια. Τελικά, Το Φως & Η Αρχή δεν αποτελεί μόνο μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μουσικές προτάσεις για το φετινό καλοκαίρι, αποτελεί, πάνω απ’ όλα, μια σπάνια ευκαιρία για να απολαύσει κανείς τη φωτεινή και χαρούμενη, τη «light» -αλήθεια πόσο παρεξηγημένη λέξη!- πλευρά της ζωής, χωρίς να αισθάνεται ούτε στιγμή ότι ενδίδει σε κάτι ευτελές και εύπεπτο.
