Socos - Sub Breath, Outer Speech: Χιόνια Πολλά & Ευτυχισμένος Ο Καινούργιος Κόσμος [θεατρικό soundtrack]

Μία ακόμα σόλο δουλειά - εκτός των Live Project Band του δηλαδή - υπογράφει ο Socos με το Sub Breath, Outer Speech, συνθέτοντας το soundtrack της μαύρης κωμωδίας Χιόνια Πολλά & Ευτυχισμένος Ο Καινούργιος Κόσμος, την οποία ανέβασε στο θέατρο Φούρνος η Ομάδα Κασκαντέρ, σε κείμενο της Ευγενίας Μαραγκού και σκηνοθεσία της Εσθέρ Αντρέ Γκονζάλες. Όσοι παρακολουθήσατε την παράσταση πιθανότατα προμηθευτήκατε επί τόπου και το cd - για όσους πάλι δεν είχαν την ευκαιρία ή δεν το έπραξαν και το μετάνιωσαν κατόπιν, μπορείτε να το αποκτήσετε είτε με αντικαταβολή από την Puzzlemusik (γράφοντας στο Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.), είτε μέσω του e-shop της πάντοτε ανήσυχης Play Our Music (www.playourmusic.net).  Στο Sub Breath, Outer Speech ο Socos καταθέτει μουσική υψηλής συναισθηματικής αξίας, με αξιοζήλευτη ροή από σύνθεση σε σύνθεση, η οποία δεν χάνει στιγμή τον παλμό και τη γοητεία της, ακόμα και στις πιο μεγάλες σε διάρκεια στιγμές. Όσοι αρέσκονται να αναλύουν τα τεχνικά ζητήματα σε ένα album θα έχουν πιθανότατα πολλά να πούνε για τον τρόπο με τον οποίον ο Socos αντιλαμβάνεται τον πειραματισμό ή για τον τρόπο που συνθέτει, εντάσσοντας σε ένα «κολλάζ» στοιχεία προερχόμενα τόσο από τη rock κληρονομιά όσο και από την electronica, δημιουργώντας - όπως και στο παρόν θεατρικό soundtrack - τοπία όπου ο ανθρωποκεντρισμός συναντά τη μετα-βιομηχανική αισθητική, φέρνοντας στον νου «πίνακες» του Jackson Pollock.  Δεν αντιλέγω ότι μια τέτοια συζήτηση έχει το ενδιαφέρον της, ιδιαίτερα για όσους καταπιάνονται ενεργά με τη μουσική παραγωγή, καθώς βρίσκω πως ο Socos κινείται με έναν ξεχωριστό τρόπο ως δημιουργός. Θεωρώ όμως ότι η ουσία κατοικεί αλλού - και εκεί πρέπει να επικεντρώνει η κριτική: όχι δηλαδή στην ιδιαιτερότητα και στον τρόπο χρήσης των εκφραστικών μέσων, αλλά στην ομορφιά και στην αισθητική πληρότητα των συνθέσεων. Η μεγαλύτερη δύναμη του Socos είναι ο συναισθηματικός πλούτος των δημιουργιών του και η ικανότητά τους να σου μεταδώσουν συναισθήματα και να «συνομιλήσουν» μαζί σου - συχνά μέσω δύσβατων, άγριας ομορφιάς, μονοπατιών - χωρίς μάλιστα να αρθρώσουν ούτε λέξη: τα μόνα π.χ. φωνητικά που ακούς στο Sub Breath, Outer Speech είναι ψηφιακά. Κι όμως, αυτό δεν σε εμποδίζει στιγμή από το να κλείσεις τα μάτια και να ονειρευτείς, αφήνοντας επιλογές όπως το εκπληκτικό “Bottom Reflex”, το “Urn” ή το “Prelude In Gm” να σε πάρουν από το χέρι στο ταξίδι τους.  Δεν είδα δυστυχώς την παράσταση, ώστε να μπορώ να καταθέσω πόσο πετυχημένα ή όχι την υπηρέτησε με τη μουσική του ο Socos. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω πως το soundtrack είναι απολύτως λειτουργικό και εκτός αυτής - αποτελώντας ένα πλήρες, αυτόνομο album. Σημειώστε, τέλος, πως με αυτό η Puzzlemusic εγκαινιάζει μια νέα σειρά - ονόματι Q - η οποία θα περιλαμβάνει αποκλειστικά soundtracks θεατρικών παραστάσεων.