Με μία σταθερή και ουσιαστική 25χρονη πορεία στο ελληνικό τραγούδι, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, εκτός από τις πολύ σημαντικές προσωπικές καλλιτεχνικές του στιγμές, έχει υπάρξει κατά καιρούς ο «αυτουργός» σε σπουδαίες στιγμές πολλών συναδέλφων του, τόσο στο ρόλο του δημιουργού όσο και σε αυτόν του ερμηνευτή - άλλοτε επισφραγίζοντας καλλιτεχνικές φιλίες και συνεργασίες ετών και άλλοτε προωθώντας νέες και γενικά αξιόλογες παρουσίες στον χώρο. Αυτές, λοιπόν, τις στιγμές της «παράλληλης δισκογραφίας» του αποφάσισε να μαζέψει σε ένα διπλό album 32 τραγουδιών, τιτλοφορούμενο Εκτός Σχεδίου.Το πρώτο cd περιλαμβάνει κυρίως συμμετοχές του Πορτοκάλογλου σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών - και μάλιστα στον ρόλο του τραγουδιστή. Και εδώ, ίσως, οφείλεται ο λόγος που το συγκεκριμένο cd διακρίνεται για την ανομοιογένειά του, τόσο στο ηχητικό όσο και στο ποιοτικό αποτέλεσμά του. Γιατί δεν νομίζω να μπορεί κανείς να υπερασπιστεί τον παράγοντα συνοχή, όταν δίπλα σε ένα τόσο χιλιοακουσμένο και μετριότατο χιτάκι σαν το “Στης Εκκλησιάς Την Πόρτα” του Μάνου Πυροβολάκη τοποθετείται η πανέμορφη, αισθαντική λαϊκή μπαλάντα του Τάκη Σούκα “Άσε Με Να Λέω” (ντουέτο με την Ελένη Βιτάλη). Η έλλειψη όμως συνοχής αναπληρώνεται από το στοιχείο της έκπληξης, δίνοντας στο album ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον. Και τούτο γιατί ο ακροατής έχει την τύχη να ανακαλύψει ή να ξαναθυμηθεί κάποιες σπάνιες, σχετικά άγνωστες, αλλά ιδιαίτερες και άκρως γοητευτικές στιγμές της καριέρας του Πορτοκάλογλου. Οι πιο ξεχωριστές εντοπίζονται νομίζω στη συνεργασία με τους Encardia για το παραδοσιακό κατωιταλιώτικο “Agapi Mou Fidella”, σε τρεις μοναδικές εκτελέσεις τραγουδιών του Νίκου Ξυδάκη παρέα με την Ελευθερία Αρβανιτάκη από live εμφανίσεις (“Βάλε Μου Να Πιω”, “Βρέχει Στην Εθνική Οδό”, “Μη Φοβάσαι”) και στην πολύ ενδιαφέρουσα διασκευή στο “Περιβόλι” του Διονύση Σαββόπουλου. Παρόλα αυτά, την παράσταση κλέβουν οι ακουστικές εκτελέσεις σε δύο από τα ομορφότερα τραγούδια του ίδιου του Πορτοκάλογλου, το “Ταξίδι” και το “Ψέματα”.Η πορεία στο δεύτερο cd είναι σαφώς ομαλότερη, όμως και πιο προβλέψιμη, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με γνωστά τραγούδια που ο Νίκος Πορτοκάλογλου έγραψε για albums φίλων του. Η Χάρις Αλεξίου (“Ο Άγνωστος”), η Αφροδίτη Μάνου (“Μια Παλιοκατίνα”), η Ελένη Τσαλιγοπούλου (“Δεν Μας Συγχωρώ”), η Ανδριάνα Μπάμπαλη (“Μόνο Εσύ”, ντουέτο με τον Πορτοκάλογλου), η Αναστασία Μουτσάτσου (“Μυστικά Σημάδια”), ο Νίκος Ζιώγαλας (“Δύο Λέξεις Μόνο”), ο Σταύρος Λογαρίδης (“Ανεβαίνω Τα Σκαλοπάτια Σου”, επίσης σε ντουέτο με τον ίδιο τον Πορτοκάλογλου) και ο Πέτρος Γαϊτάνος (“Μια Νύχτα Σ’ Έδιωξα) έχουν υπάρξει κατά καιρούς εκφραστές μερικών από τις καλύτερες συνθέσεις του σπουδαίου αυτού τραγουδοποιού. Ενός τραγουδοποιού, που έχοντας ως βάση τις pop/rock καταβολές του, κατάφερε στα 25 αυτά χρόνια καριέρας να εμπλουτίζει και να ανανεώνει των ήχο του, δένοντας δημιουργικά στοιχεία από την ελληνική παράδοση και την Ανατολή με σύγχρονους, ηλεκτρικούς μα και ηλεκτρονικούς ήχους. Τρανή απόδειξη των παραπάνω αποτελεί και το μοναδικό καινούργιο δείγμα δουλειάς, δύο ορχηστρικά θέματα από το soundtrack της νέας ταινίας του Σωτήρη Γκορίτσα Παρέες. Συνεργασία η οποία στο παρελθόν έχει αποδώσει τα μέγιστα και σε καλλιτεχνικό και σε εμπορικό επίπεδο, με τα πρώτα δείγματα να δημιουργούν ανάλογες προσδοκίες και για το μέλλον. Εν κατακλείδι, το Εκτός Σχεδίου, βρισκόμενο μίλια μακριά από τη λογική ενός best of, αποτελεί μια δουλειά με διπλό πρόσωπο και ρόλο. Από τη μια, έχει αναμφίβολα συλλεκτική αξία, όντας απαραίτητη σε ακροατές ήδη μυημένους στη μουσική του Νίκου Πορτοκάλογλου - δηλαδή σε fans. Ταυτόχρονα όμως, αποτελεί και μία εξαιρετική επιλογή για κάθε έναν και μία που θέλει να έχει στην κατοχή του την παράλληλη με τις δικές του δουλειές δισκογραφία ενός από τους καλύτερους σύγχρονους Έλληνες τραγουδοποιούς.
