Αφού «ψήθηκε» καλλιτεχνικά σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας για περίπου μία δεκαετία, ο Γιώργος Τεντζεράκης κάνει τώρα το ντεμπούτο του και στη δισκογραφία, τις πόρτες της οποίας τον βοήθησε να ανοίξει η Σοφία Βόσσου, δασκάλα του στη φωνητική. Η τελευταία συνεισφέρει μάλιστα και τη μελωδία σε ένα από τα τραγούδια του Μέσα Στην Αύρα Σου, όπου βοηθάνε επίσης και ο Μάνος Ξυδούς, με τη στιχουργό Τασούλα Θωμαΐδου. Τα τραγούδια που μας παρουσιάζει εδώ ο Γιώργος Τεντζεράκης αποπειράθηκαν να υπηρετήσουν έναν σύγχρονο ηλεκτρικό ήχο με ειλικρίνεια και με αξιοπρέπεια, κατά τη γνώμη μου όμως δεν το καταφέρανε. Και οι λόγοι για αυτό είναι αρκετοί. Πρώτα-πρώτα, γιατί οι μελωδίες αποδείχθηκαν άτολμες και μάλλον συντηρητικές - αναλώθηκαν κατά κύριο λόγο σε μανιέρες που έχουν πολλάκις ξεζουμιστεί εδώ και δέκα, πάνω-κάτω, χρόνια. Δεύτερον, γιατί οι στίχοι εμμείνανε αδικαιολόγητα σε μια εξίσου εξαντλημένη καλλιτεχνικά «έντεχνη» αισθητική, αρκούμενοι σε μια απλή αναδιάταξη μελαγχολικών καταστάσεων, αμπελοφιλοσοφιών και άλλων ερωτοκλισέ του χώρου - σε πράγματα δηλαδή τα οποία έχουμε ακούσει με πολύ καλύτερους τρόπους στο παρελθόν και πλέον μόνο δυσφορία προκαλούν, αν δεν συνοδεύονται από μια πραγματικά φρέσκια ματιά. Κάποιοι βεβαίως ίσως να διαφωνούν, προσωπικά όμως πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ύπαρξης για στίχους όπως «Είμαι τσιγάρο κι είσαι φωτιά/Είμαι φτερό κι εσύ με παίρνεις μακριά/Κι αν τα φιλιά σου πονάνε/Πονάνε όσοι αγαπάνε» (“Πονάνε Όσοι Αγαπάνε”)«Θεέ μου, κάνε με αέρα, να ταξιδεύω κάθε μέρα/Εμένα μόνο ν’ αναπνέει όταν γελάει κι όταν κλαίει» (“Κάνε Με Αέρα”)«Τρεις θάλασσες περνώ για να ‘ρθω να σε βρω/Να ζήσω την αγάπη μου κοντά σου/Τρεις θάλασσες θα πιω να σβήσω τον καημό/Χάνω τον κόσμο όταν είμαι μακριά σου» (“Τρεις Θάλασσες”). Για να μην τα πολυλογούμε, ο Γιώργος Τεντζεράκης μπορεί ως τραγουδιστής να μην είναι ούτε συναρπαστικός, ούτε και τόσο ιδιαίτερος όσο τον θέλει το δελτίο τύπου, έχει όμως σαφώς ένα χρώμα και μια κάποια εκφραστικότητα, που τον καθιστά επαρκή για τον ρόλο αυτόν. Εάν όμως φιλοδοξεί να διακριθεί στη δισκογραφία, θα χρειαστεί τραγούδια με πολύ περισσότερες αξιώσεις και με περισσότερη ταυτότητα από τα όσα ακούσαμε στο Μέσα Στην Αύρα Σου.
