Μετά από 20 και πλέον χρόνια μουσικών διαδρομών σε διάφορα σχήματα, με πιο χαρακτηριστικά αυτά των This Fluid, Yell O Yell και Spyros F And The Zakulas, ο Σπύρος Φάρος μας παραδίδει την πρώτη του προσωπική δουλειά με τίτλο You Don’t Wanna. Μια δουλειά με έντονο το στοιχείο του πειραματισμού, της οποίας η ακρόαση αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις και συναισθήματα. Το σίγουρο είναι πως το εν λόγω album, διακρίνεται για την ιδιαιτερότητά του. Χρησιμοποιώντας ο δημιουργός minimal ambient, industrial και tribal ρυθμούς, με έντονα dark στοιχεία, καταφέρνει να δημιουργήσει μια μοναδικά υποβλητική ατμόσφαιρα. Μια απόκοσμη ατμόσφαιρα, που δε διστάζει να γίνει πολλές φορές κλειστοφοβική, ακόμα και ζοφερή, θυμίζοντας soundrack ταινίας τρόμου. Έτσι, οδηγείται σε ένα γοητευτικό μεν αποτέλεσμα, αμφιλεγόμενο δε. Γιατί όσο ενδιαφέρον και αν έχουν οι ανένταχτοι και πολυεπίπεδοι μουσικά πειραματισμοί του καλλιτέχνη, πολύ γρήγορα γίνεται αντιληπτό πως η διάθεση αυτή μετατρέπεται σε εμμονή, η οποία δεν αφήνει να φανεί κάτι πιο ουσιαστικό. Απογυμνώνοντας την ιδιόμορφη electronica του Φάρου από τα στολίδια της, αυτό που μένει είναι σχεδόν ανύπαρκτες συνθέσεις, αφηρημένες και ανιαρές. Έχω την εντύπωση ότι ο δημιουργός έπεσε στην παγίδα της επιθυμίας του για ένα ξεχωριστό, εντυπωσιακό και ιδιαίτερο καλλιτεχνικό προϊόν, με αποτέλεσμα και τις ικανότητες και το ταλέντο του να υποβαθμίσει και για εύκολο εντυπωσιασμό να κινδυνεύει να κατηγορηθεί. Γιατί είναι φανερό πως και ταλέντο και ικανότητες διαθέτει ο Φάρος, τα οποία έστω και την τελευταία στιγμή διαφαίνονται, προσφέροντάς μας ορισμένες μοναδικές στιγμές. Εάν, λοιπόν, δεν κουραστεί κανείς μέχρι τη ακρόαση του έκτου κομματιού, θα διαπιστώσει ότι το album κλείνει με κάποια πολύ καλά κομμάτια. Ακαταμάχητη η trip-hop γοητεία των “Luna” και “Junky Sex”, εθιστικό το μπρεχτικό καμπαρέ του “Eldorado”, αναζωογονητική η electro-pop αίσθηση του “You Don’t Wanna”. Συνθέσεις που, χωρίς να χάνουν τον πειραματικό προσανατολισμό τους, διαθέτουν και βάθος και ουσία, αναδεικνύουν τον δημιουργό τους και αφήνουν προσδοκίες για το μέλλον. Εάν μιλούσαμε για ένα EP με τα προαναφερθέντα κομμάτια θα βρισκόμασταν μπροστά σε μια εξαιρετική δουλειά. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν άλλα τόσο και πλέον κομμάτια, που υποβαθμίζουν το τελικό αποτέλεσμα του You Don’t Wanna, αφήνοντας μια αίσθηση ανολοκλήρωτου.
