Οι DoomSword δεν έχουν κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ από το The Eternal Battle (2011). Μια αναμονή που μοιάζει αρκετά μεγάλη, οφείλω να πω. Πότε να περιμένουμε τον διάδοχό του; Έχετε συνθέσει ή προβάρει νέο υλικό;
Καλησπέρα Γιάννη, ελπίζω να είσαι καλά. Στην πρώτη ερώτησή σου μπορώ να απαντήσω ότι δεν έχω ακριβές χρονοδιάγραμμα για την κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ, αλλά οι σχετικές διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη. Τα παιδιά στην Ιταλία κάνουν πρόβες, ενώ εγώ συνεχίζω με τη συγγραφή τραγουδιών. Επομένως, αναμένω ότι η ολοκλήρωση του συνόλου είναι πια ζήτημα μηνών. Όσο για τη μακρά απουσία μας, είχα έτοιμο ένα άλμπουμ (όπως και αρκετές ιδέες για 2 δίσκους, θα έλεγα), αλλά, αν αφήσεις τις συνθέσεις σε αναμονή, τότε, όταν επιστρέψεις, μπορεί να αισθανθείς δυσαρεστημένος με ό,τι είχες. Μπορεί να συμβεί γιατί το μυαλό σου έχει εξελιχθεί ή γιατί δεν έχεις πλέον την ίδια διάθεση και θέλεις να εκφράσεις διαφορετικά συναισθήματα.
Όπως και αν έχει, το υλικό κρίθηκε ακατάλληλο. Δεν βρισκόμουν επίσης στην Ιταλία για να προβάρω με τους υπόλοιπους για περισσότερο από 2 χρόνια, οπότε, όταν τελικά επικεντρώθηκα στο νέο άλμπουμ, αποφάσισα να ξεκινήσω από το μηδέν. Αυτό δεν σημαίνει πως όλα όσα είχα απορρίφθηκαν, απλά τώρα οδεύω προς μια διαφορετική κατεύθυνση –εκείνη της ανακάλυψης των ριζών μας από την αρχή. Εάν ήσουν στην Αθήνα για τη συναυλία στην οποία ανοίξαμε για τους Warlord και είχες την ευκαιρία να ακούσεις το "God Οf War", τότε θα έχεις μια εντύπωση του πώς θα μπορούσε να ακούγεται το νέο άλμπουμ το 2013! Τώρα πια έχουμε μια άλλη δουλειά σε εξέλιξη, με διαφορετικές ιδέες και διαφορετικά θέματα.
Οι DoomSword ήταν πάντα επηρεασμένοι από την επική θεματολογία, σε μεγάλο μάλιστα βαθμό. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ιστορία που δεν έχετε χρησιμοποιήσει και θα έπρεπε να αναμένουμε σε μελλοντική κυκλοφορία; Πόσο σημαντικοί είναι οι στίχοι στην περίπτωσή σας και πόσο δεμένοι θα πρέπει να προκύπτουν με την ατμόσφαιρα των τραγουδιών;
Ένα από τα πράγματα που με ενοχλεί λίγο στο Eternal Battle είναι ότι η μουσική, σε ορισμένα μέρη της, δεν είναι τόσο σκοτεινή και ενδοσκοπική όσο οι στίχοι. Ως εκ τούτου, το δέσιμο στο οποίο αναφέρεσαι δεν συνέβη πραγματικά: ανά στιγμές, η ατμόσφαιρα και οι στίχοι δεν ήταν ευθυγραμμισμένοι –όσο θα μπορούσα να αποδεχτώ, τουλάχιστον. Οι στίχοι κρίνονται ιδιαιτέρως ζωτικής σημασίας. Ένα τραγούδι αποτελεί τη μουσική αναπαράσταση των στίχων του, διαφορετικά είναι απλώς ψυχαγωγικό. Ενώ δεν παίρνουμε τους εαυτούς μας τόσο σοβαρά, δεν θέλουμε να κυκλοφορούμε κομμάτια στα οποία οι στίχοι είναι τραγικοί και η μουσική χαρούμενη.
Όσον αφορά για τυχόν νέα θέματα, πρακτικώς είναι άπειρα. Δεν μπορείς να απορρίψεις ένα θέμα ως χρησιμοποιημένο, επειδή έγραψες μερικά τραγούδια σχετικά με αυτό. Για παράδειγμα, ασχολήθηκα ως έναν βαθμό με τις συνοριακές συγκρούσεις μεταξύ των γερμανικών φυλών και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο "Varusschlacht", αλλά δεν θα έλεγα ότι εξάντλησα το θέμα γερμανικές φυλές εναντίον Ρωμαίων: θα μπορούσα να βασίσω ολόκληρη τη σταδιοδρομία μιας μπάντας πάνω του, καθώς καλύπτει αιώνες συγκρούσεων και μαχών. Έτσι, αν συσσωρευτούμε σε μείζονα θέματα, π.χ. στους Κέλτες, στους Βίκινγκς ή στον Elric, τότε ναι, εξακολουθούν να λείπουν κάποια από τη δισκογραφία των DoomSword, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.
Ανάμεσά τους βρίσκεται και η θεματολογία του Langobard, η οποία είναι πολύ αγαπητή στους DoomSword, καθώς καταγόμαστε από τη Λομβαρδία. Θα εμφανιστεί στο επόμενο άλμπουμ μας, συγκεκριμένα σε ένα τραγούδι για το Hildebrandslied, το παλαιότερο κομμάτι της γερμανικής λογοτεχνίας που ασχολείται με την τραγική ιστορία του Langobard: συνέβη –σύμφωνα με το ποίημα– στη βόρεια Ιταλία, γύρω στον 6ο αιώνα. Πιστεύω επίσης ότι ασχοληθήκαμε επιφανειακά με το θέμα του Αρθουριανού Μύθου, κάνοντας απλά μια σύντομη αναφορά του σπαθιού Excalibur στο "Claidheamh Solais (Sword Οf Light)". Στο επόμενο άλμπουμ, λοιπόν, έχω σκοπό να συμπεριλάβω κι ένα τραγούδι για την τελική σύγκρουση μεταξύ Αρθούρου και Mordred, πατέρα και γιου, ως παράλληλο θέμα του Hildebrandslied (στο οποίο επίσης ένας πατέρας και γιος πολεμούν μεταξύ τους).
Ένα νέο θέμα, το οποίο δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ στο παρελθόν, αφορά τη μυθολογία του σύμπαντος Warhammer, κάτι που μου είναι πολύ αγαπητό από τότε που έπαιζα WFRP, 20 χρόνια πριν. Η πρώτη μου μπάντα, άλλωστε, λεγόταν Warhammer. Αναφερθήκαμε επίσης στον Conan (δίχως όμως να τον αναφέρουμε ρητά) στο "Days Οf High Adventure", τη στιγμή που αισθάνομαι ότι ο χαρακτήρας αξίζει αμέτρητες συνθέσεις αφιερωμένες σε εκείνον. Γι' αυτό θα ξεκινήσουμε και τη δική του θεματολογία στο νέο άλμπουμ, με ένα τραγούδι για μία ιστορία του. Δεν θα αποκαλύψω ποια ακόμη.
Εξ όσων γνωρίζω, οι υπάρχουσες κυκλοφορίες βινυλίου των DoomSword πωλούνται σε υψηλές τιμές. Επιπλέον, μερικές δεν έχουν βγει ποτέ σε αυτήν τη μορφή στο παρελθόν. Έχετε πλάνα για σχετικές επανεκδόσεις;
Η Dragonheart δεν μας επιτρέπει να κυκλοφορήσουμε εκ νέου τα βινύλια. Θα πρέπει να περιμένετε για να διαπιστώσετε εάν και πότε θα τα κυκλοφορήσουν.
Ποιο άλμπουμ θα ανέφερες ως το αποκορύφωμα της δισκογραφίας των DoomSword και για ποιον λόγο; Ίσως προσωπικά να διάλεγα το Resound The Horn (2002), καθώς ήταν η πρώτη μου σύσταση προς τη μπάντα –όπως και για πολλούς άλλους...
Πάντα μου άρεσε ότι δεν υπάρχει συμφωνία για το καλύτερο άλμπουμ των DoomSword μεταξύ των οπαδών. Μου αρέσουν όλα, φυσικά, και είναι δύσκολο να διαλέξω ένα αποκορύφωμα. Υπάρχει μια υποθετική περίπτωση, η οποία θα αφορούσε το My Name Will Live On (2007), αλλά υπό καλύτερη ηχογράφηση. Όπως επίσης και το επόμενο άλμπουμ, το οποίο μέχρι στιγμής φαίνεται καλό.
Πόσο καλά διατηρείται η φωνή σου σήμερα; Φαντάζομαι ότι, όσο μεγαλώνεις, τόσο περισσότερο πρέπει να τη φροντίζεις, γιατί πάντα αποδίδεις σε αυτό το πολύ ισχυρό και επικό, συνάμα, είδος φωνητικών. Τι συμβουλές θα έδινες αλήθεια στους νέους τραγουδιστές;
Η φωνή μου είναι πολύ καλά τελευταία, παρότι δεν κάνω τίποτα το ιδιαίτερο για να τη φροντίσω. Ίσως θα έπρεπε, αλλά από την εμπειρία μου είναι λιγότερο σημαντικό να τη φροντίσεις, από το να εξασφαλίσεις πως δεν προκαλείται ζημιά –και υπήρχε στιγμή που συνέβαινε κάτι τέτοιο. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσεις ως τραγουδιστής είναι ότι πρέπει να είσαι ο εαυτός σου, με τη δική σου φωνή. Άλλοι τραγουδιστές μπορεί να κινούνται εντελώς εκτός της σφαίρας των φωνητικών σου δυνατοτήτων, επειδή πιθανόν έχουν καλύτερη τεχνική. Ο λαιμός, το στόμα και οι φωνητικές τους χορδές έχουν φυσιολογικά διαφορές από τις δικές σου, κι έτσι μπορούν να κάνουν πράγματα που εσύ δεν μπορείς. Όπως επίσης μπορείς κι εσύ να κάνεις πράγματα που εκείνοι δεν μπορούν να κάνουν.
Η δεύτερη πιο σημαντική συμβουλή είναι να ακολουθείς καλές συνήθειες. Να παρακολουθείς π.χ. μαθήματα φωνητικής που σου διδάσκουν να χρησιμοποιείς σωστά τους τρόπους με τους οποίους τραγουδάς. Αν δεν το κάνεις, πιθανότατα θα αναπτύξεις κακές συνήθειες, οι οποίες μπορεί να καταστρέψουν τη φωνή σου, ίσως και ανεπανόρθωτα. Έχω περάσει από μια παρόμοια εμπειρία, αφού κατέστρεψα τη φωνή μου για ένα διάστημα, γύρω στο 2008. Μου πήρε πολύ καιρό για να επιστρέψω σε ένα καλό επίπεδο φόρμας, αλλά ήταν πραγματικά τα μαθήματα που πήρα από τον Gianni Nepi (των Dark Quarterer) που άλλαξαν τη ζωή μου. Με έκανε να καταλάβω ότι θα μπορούσα να επιτύχω πολύ περισσότερα με πολλή λιγότερη προσπάθεια, χωρίς να καταστρέφω τις φωνητικές μου χορδές.
Νομίζω επίσης ότι στους metal τραγουδιστές ασκείται πολύ μεγαλύτερη πίεση από ό,τι σε άλλα είδη. Όταν ο κλασικός mainstream τραγουδιστής μπορεί λ.χ. να γλιτώσει χρησιμοποιώντας μία, ίσως δύο οκτάβες, οι metal τραγουδιστές αναμένονται να χρησιμοποιήσουν τρεις ή τέσσερεις αντιστοίχως. Χώρια που μερικοί «τρελοί», όπως ο Midnight, εκτείνονται στις πέντε.
Ο ήχος των DoomSword διαφέρει από αυτόν των άλλων ιταλικών συγκροτημάτων. Ταυτόχρονα, η προσέγγισή σας ακούγεται πολύ ώριμη και μεστή. Τι έχετε κατά νου πριν γράψετε έναν δίσκο και ποιες μπάντες της ιταλικής σκηνής θα συνιστούσες στους αναγνώστες μας;
Δεν έχω μια δεδομένη διαδικασία που ακολουθώ, αλλά υπάρχουν μερικοί πρότυποι τρόποι με τους οποίους ξεκινώ να γράφω μουσική. Ένας από αυτούς είναι να κοιτώ έναν πίνακα. Βρίσκω τους πίνακες πολύ εμπνευσμένους, εύκολο να αναπαρασταθούν στη μουσική, ειδικά επειδή έχω τον δικό μου «κώδικα χρώματος», αν καταλαβαίνεις τι εννοώ: οι σκοτεινοί τόνοι αντιπροσωπεύουν χαμηλότερες νότες και ελαφρύτεροι τόνοι υψηλότερες νότες. Το ίδιο ισχύει και για όλους τους πίνακες που κατά καιρούς χρησιμοποίησα ως εξώφυλλα. Μου φαίνεται αστείο, πάντως, καθώς μόλις παρατήρησα πως οι τόνοι είναι ένα αναγραμματισμός από νότες.
Άλλη πηγή έμπνευσης είναι η λογοτεχνία και οι ταινίες, αν και θα θεωρούσα τον εαυτό μου αρκετά τυποποιημένο στον τρόπο με τον οποίον συνθέτω. Προσελκύομαι ιδιαίτερα από τραγικές ιστορίες: όλα αυτά τα χρόνια, επανειλημμένα επιβεβαιώναμε ότι δεν δοξάζουμε τον πόλεμο, παρά υπογραμμίζουμε τις δραματικές και αρνητικές πτυχές του. Νομίζω ότι τρέφουμε έναν υγιή θαυμασμό για το θάρρος και τη γενναιότητα, δίχως να προκαλούμε συγκρούσεις.
Όσον αφορά τις ιταλικές μπάντες, υπάρχουν πολλές που μου αρέσουν. Η αγαπημένη μου παραγωγή είναι πιθανώς στο demo των Wotan ονόματι "Thunderstorm". Αλλά νομίζω ότι οι αναγνώστες σας έχουν μεγαλύτερη γνώση της ιταλικής metal σκηνής απ' ό,τι εγώ ο ίδιος.
Πράγματι, και σε αντίθεση με άλλες περιοχές, η ιταλική σκηνή ήταν πάντα πολύ δημοφιλής στα ελληνικά εδάφη. Ποιους θα ανέφερες ως τους κυρίως λόγους γι' αυτό;
Πιστεύω ότι υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ της ιταλικής και ελληνικής κουλτούρας, ειδικά όσον αφορά την προσοχή και τον σεβασμό που δίδεται στους προγόνους μας. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι αποτελούν το σύνολο των ιστορικά θεωρούμενων «Κλασικών Αρχαιοτήτων». Η ρωμαϊκή κουλτούρα εξελίχθηκε από την ελληνική, αν και αργότερα αναπτύχθηκε υπό μια πολύ ισχυρή και ξεχωριστή ταυτότητα. Ίσως λοιπόν αυτή η κληρονομιά να είναι κάπως ζωντανή μέσα μας· ίσως να υπάρχει ένα ορισμένο μαζικό υποσυνείδητο που να το γνωρίζει. Γι' αυτό και υπάρχει –πιστεύω– μια αμοιβαία εκτίμηση. Και οι Ιταλοί αγαπούν δηλαδή το ελληνικό metal, τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση έχω.
Οι DoomSword κυκλοφορούν εξαιρετικά άλμπουμ εδώ και μια 20ετία. Πόσο σημαντικό θεωρείς να είναι κάθε τραγούδι καλό σε έναν δίσκο;
Πολύ σημαντικό. Ζωτικής σημασίας. Οι DoomSword δεν έχουν fillers στους δίσκους τους. Εάν δεν αισθάνομαι πολύ έντονα για το θέμα ενός τραγουδιού, δεν θα γράψω γι' αυτό. Και αν είμαι ικανοποιημένος, ότι είτε οι στίχοι, είτε μια μουσική ιδέα είναι αρκετά καλά για να γίνουν κλασικά (ή, τουλάχιστον, κλασικά για τους DoomSword), τότε θα δημοσιεύσω το κομμάτι μόνο αν οι στίχοι (ή αντίστοιχα η μουσική) είναι αρκετά αξιόλογα.
Αν είχες την ευκαιρία να επιστρέψεις στην ιστορία των DoomSword και να αλλάξεις κάτι, τι θα ήταν αυτό; Ίσως την παραγωγή στο My Name Will Live On, που μας είπες και πιο πριν;
Ξέρεις, θα κρατήσω αυτήν την απάντηση σύντομη. Η παραγωγή του My Name Will Live On είναι ουσιαστικά το μόνο πράγμα που θα άλλαζα. Είμαι θετικός στη γνώμη ότι η ποιότητα της ηχογράφησης από το στούντιο ήταν κατώτερη της βέλτιστης, αλλά η πραγματική καταστροφή συνέβη κατά τη φάση του mastering. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι παραδώσαμε το αποτέλεσμα στην εταιρία μας και, όταν λάβαμε το CD, ακουγόταν πνιγμένο και σκοτεινό. Ήμουν αρκετά αναστατωμένος και, για να είμαι ειλικρινής, εξακολουθώ να βρίσκομαι σε κατάσταση άρνησης: λέω στον εαυτό μου δηλαδή ότι όλα είναι καλά.
Επίσης, σε κάποιον βαθμό, θα ήθελα να είχαμε προετοιμαστεί καλύτερα ως συγκρότημα πριν από την ηχογράφηση του Eternal Battle. Πιστεύω ότι η κακή ευθυγράμμιση για την οποία μίλησα στην αρχή της συνέντευξης θα είχε επιλυθεί ή τουλάχιστον μετριαστεί.
Αναμένεται να λάβετε μέρος στο επερχόμενο Up The Hammers, το οποίο είναι προγραμματισμένο για τις 25 και 26 Μαΐου στην Αθήνα. Ποιες είναι οι σκέψεις σου και τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος; Υπάρχει κάποιο συγκρότημα με το οποίο ανυπομονείς να μοιραστείτε τη σκηνή;
Το Up The Hammers θα είναι απίστευτο, καθώς όλο το line-up είναι φανταστικό. Οι οπαδοί μας μπορούν να αναμένουν τους DoomSword να προκαλέσουν κολασμένη ατμόσφαιρα, ειδικά με την επιστροφή του Geilt στο μπάσο μετά από μια περίοδο απουσίας. Πρόκειται να είναι ιδιαίτερο live αυτό για τους Έλληνες fans. Όσον αφορά το υπόλοιπο line-up, από πού να αρχίσουμε; Οι Attika, οι Emerald, οι Saracen... Όλα απίστευτα συγκροτήματα!
Ανυπομονώ επίσης πραγματικά να δω τους Northwind, καθώς λατρεύω το Mythology και πιστεύω ότι είναι μία από τις καλύτερες μπάντες που προέρχονται από την Ελλάδα. Οι Manilla Road θα είναι επίσης συντριπτικοί, όπως πάντα, ενώ θα γίνουμε και μάρτυρες του metal γεγονότος του αιώνα: της επιστροφής των Heavy Load για μια ζωντανή παράσταση, ως κομμάτι της metal ιστορίας!
{youtube}8C7ZMnyZQ_4{/youtube}
