STEVE AOKI (DIM MAK records)Ξέρω τον Steve Aoki από τότε που ξεκίνησε την Dim Mak. Εκτός από καλός φίλος (και οικοδεσπότης μας στο πρόσφατο ταξίδι στο LA), είναι και ο άνθρωπος που βοήθησε μέσω της εταιρίας του να αναδειχθούν στις ΗΠΑ ονόματα όπως Bloc Party, Pretty Girls Make Graves, The Von Bondies, The Kills και άλλα πολλά. Καθόλου άσχημα, ε;
Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί επίσης σαν ένας από τους καλύτερους indie / dance dj’s με τα διάσημα live shows / parties στο Hollywood κυρίως και έχει μοιραστεί τα decks με μέλη συγκροτημάτων όπως Smashing Pumpkins, Yeah Yeah Yeah’s, The Mars Volta, The Streets και μια πλειάδα άλλων. Είπαμε, καθόλου άσχημα, ε;
Επίσης η αδελφή του, Devon Aoki, είναι μια από τις πιο όμορφες νέες ηθοποιούς του Hollywood, κάτι που δεν έπρεπε να παραλείψω να πω. Χε!
Hello. Πως είσαι; Τι έχεις να κάνεις σήμερα;
Σήμερα δουλεύω όλη μέρα, θα πάω να δω τα νέα γραφεία που ίσως εγκατασταθούμε σύντομα, θα ακούσω το master της νέα μας μπάντας τους Neon Blonde, θα οργανώσω και θα καθαρίσω το γραφείο (γίνεται μπάχαλο κάθε λίγο και λιγάκι) και μετά παίζω dj στο ‘Fucking Awesome’ πάρτυ μας σε αυτό το bar στο Hollywood με το όνομα ‘Beauty Bar’.
 |
Πως νοιώθεις με όλη αυτή την πρόσφατη επιτυχία των Bloc Party στις ΗΠΑ; Μπορώ να πω πως είσαι ο άνθρωπος που ουσιαστικά τους ανακάλυψε.
Προωθούμε πάρα πολύ τους Bloc Party από τις αρχές του 2004. Όταν τους πρωτοάκουσα τα πάντα έγιναν φυσικά. Μπάντες σαν αυτές είναι που γεμίζουν την καρδιά της εταιρίας μου. Επανέρχομαι στους αρχικούς σκοπούς που την ξεκίνησα. Η επιτυχία είναι καλοδεχούμενη. Φυσικά χρηματοδοτήσαμε τον δίσκο και την μπάντα πολύ πιο πολύ από άλλες μπάντες μας αλλά όλα τα χρήματα βγήκαν από τις δικές μας τσέπες και δεν μας βοήθησε καμιά πολυεθνική. Όπως ξέρεις, η Dim Mak είναι μια ανερχόμενη ανεξάρτητη εταιρία και δεν έχουμε τέτοιο κεφάλαιο. Πιστέψαμε πολύ σε αυτούς και τους υποστηρίξαμε με πολύ αυτοπεποίθηση που όλα ήρθαν όπως θέλαμε. Το θέμα είναι, η καλή μουσική είναι καλή μουσική, και αν πιστέψεις σε μια ανερχόμενη μπάντα που δεν έχει φτάσει ακόμα στην κορυφή, δουλέψεις πολύ σκληρά και βάλεις όλη σου την καρδιά, θα δικαιωθείς. Θα επικρατήσεις από κάθε άλλη πολυεθνική μπάντα που ξοδεύει εκατομμύρια και τις περισσότερες φορές αποτυγχάνει. Οι Bloc Party αξίζουν όλη αυτή την επιτυχία και αυτό είναι μόνο η αρχή. Δουλεύοντας με τον manager τους Simon White (σ.σ. μέλος των Menswear!!) που γίναμε πολύ καλοί φίλοι, με τους αμερικάνους promoters που προώθησαν το cd στα μεγαλύτερα περιοδικά και ραδιοφωνικούς σταθμούς, τα πάντα πήγαν φοβερά. Και το σημαντικότερο είναι ότι οι άνθρωποι τρελάθηκαν μαζί τους μετά από κάθε ζωντανή τους εμφάνιση.
Πως ήρθε όμως να κυκλοφορήσει σε συνεργασία με την Vice recordings;
Οι Vice (σ.σ. δείτε: viceland.com) είναι καλοί μου φίλοι. Η Dim Mak έχει δουλέψει στο παρελθόν μαζί τους πάνω σε διάφορα events και άλλα πράγματα. Αλλά πιο σημαντικό, ο Suroosh, ένας από τους ιδιοκτήτες της, είναι κολλητός μου φίλος. Ταιριάζουμε σαν γάντι ιδιαίτερα σε θέματα δουλειάς. Είμαι ευτυχισμένος που δουλεύω μαζί τους και έχουμε πολύ δουλειά ακόμα να κάνουμε, το άλμπουμ δεν έχει καιρό που έχει κυκλοφορήσει και πουλάει πολύ καλά. Σε κάθε περίπτωση, οι Vice είναι δουλευταράδες, bad ass, πανέξυπνοι και ξέρουν να προωθούν τους καλλιτέχνες τους.
Πότε ξεκίνησες την Dim Mak και γιατί;
Το 1996 όταν ήμουν 18. ‘Πεινούσα’ για καλή μουσική, οργανώναμε διάφορα shows στο σαλόνι του σπιτιού μου που είχαμε ονομάσει ‘The Pickle Patch’ στην Σάντα Μπάρμπαρα. Κάναμε πάνω από 400 shows, το χαλί καταστράφηκε. Επίσης αρθρογραφούσα στο Heartattack fanzine.
Έπαιζες σε καμία μπάντα;
Ναι, έπαιζα σε διάφορες μπάντες αλλά όχι πια. Τραγουδούσα στους ‘This Machine Kills’ για τρία χρόνια και ήταν σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Κυκλοφορήσαμε μερικά επτάϊντσα και ένα άλμπουμ στην Ebullition. Παίζαμε πολιτικοποιημένο hardcore, με τους στίχους να απευθύνονται με ειλικρίνεια θέλω να πιστεύω σε άλλους Ασιάτες ή ανθρώπους από άλλες εθνικότητες και χρώμα. Επίσης έπαιζα κιθάρα στους Esperanza, μια thrash μπάντα με διάφορους φίλους από το LA. Επίσης στους ‘Fire Next Time’ που κυκλοφορήσαμε και ένα δίσκο στην Dim Mak.
 |
To 2004 ήταν πολύ καλή χρονιά για την Dim Mak…
Κάθε χρονιά που περνάει και έχω την εταιρία νοιώθω υπέροχα γιατί απλά υπάρχουμε. Είναι πλέον πολύ δύσκολα τα οικονομικά για τις εταιρίες, σαν να υπάρχει μια μεγάλη μαύρη τρύπα αλλά ξαφνικά ακούς κάτι σαν τους Neon Blonde, τους Bloc Party ή την M.I.A., τους Gossip, τους Mahjongg ή τους DDM (σ.σ. πρώην Dance Disaster Movement) που σου δίνουν έμπνευση και δύναμη να συνεχίσεις. Αυτή η χρονιά θα είναι η καλύτερή μας! Αυτό λέω κάθε χρόνο!
Τι να περιμένουμε για το 2005;
Ohhhh, πάρα πολλά πράγματα. Pony Up "S/t" CD, Gossip/Tracy and the Plastics "Real Damage" EP, Bloc Party "Tulips" Single, Squeak E. Clean Presents a split record between Baldhead Slick (aka Guru) And 2 Mex single, The Peels "S/t" CD, A Gun Called Tension "S/t" LP/CD, Bloc Party "Silent Alarm" CD, Mahjongg "Raydongcong 2005" LP/CD, Bloc Party "Silent Alarm" 3xLP, DDM "Snow on the TV" LP/Cdep, Blood Brothers EP, Neon Blonde EP, Neon Blonde LP/CD, Lion Fever LP/CD, Bloc Party Remix LP/CD, Primal Scream "Evil Heat" 3xLP, From Monument To Masses Remix CD, Grafiti 12"... Και πολλά άλλα καθώς και πολλά που θα κάνουν αίσθηση…
Τι είναι η Dim Mak Massive;
Η hip hop πλευρά της Dim Mak. Έχουμε κυκλοφορήσει δύο hip hop συγκροτήματα στην Dim Mak, τους Automato στα τέλη του 2003 και πρόσφατα τον Libretto και μαζί με την κυκλοφορία του Baldhead Slick (GURU) 2 Mex 12”, αποφάσισα να δημιουργήσω την Massive. Για όνομα!!! Μιλάμε για τον θρυλικό Guru!! Τον άκουγα από τα 14 μου. Θέλω να κάνω μια καλή οικογένεια από urban hip hop καλλιτέχνες, να νιώθουν ότι υπάρχει μια κοινότητα για αυτούς και τον ήχο τους. Έχουμε πολλές κυκλοφορίες στα σχέδια. Πρώτα από όλα, το 12” ep του Squeak E. Clean. Ο Squeak E. Clean δεν είναι μόνο καλός φίλος αλλά από τους καλύτερους παραγωγούς που έχω συναντήσει, κάνει το νέο άλμπουμ των Yeah Yeah Yeah’s τώρα, του Ben Lee πρόσφατα, το νέο των Pharcyde και Edy Crahp και πολλά άλλα. Θα ακούσετε πάρα πολλά για αυτόν στο μέλλον.
 |
Επίσης τι είναι οι εταιρίες Cold Crush και Ten Fingers;
Η Cold Crush επίσημα είναι μια συνεργασία μεταξύ του Derek Fudesco (μπασίστας των Pretty Girls Make Graves) και εμένα. Ξεκινήσαμε την εταιρία γιατί ο Derek ήθελε κάτι τέτοιο και του είπα να την κάνουμε μαζί μια και μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα, ίδιες ιδέες, και τους ίδιους φίλους. Η Ten Fingers είναι η εταιρία του Ben Lee και δουλεύει όπως ακριβώς και η Cold Crush, είμαστε επίσης καλοί φίλοι. Είναι τα πάντα γύρω από τον Ben Lee και το γυναικείο συγκρότημα Pony Up!
Η σκηνή στο LA πως είναι;
Πολύ ΜΕΓΑΛΗ! Υπάρχουν πολλές καλές μπάντες και διαφορετικά στυλ μουσικής που δεν μπορείς να μείνεις σε ένα ήχο μόνο. Γίνονται τόσα πολλά πράγματα. Φυσικά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλες μπάντες για αρχή εκτός από αυτές στην Dim Mak όπως οι Lion Fever, DDM και Dios Malos. Φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμα μπάντες, Har Mar Superstar, Autolux, Icarus Line, Busdriver, Brother Reade κ.α.
Επίσης τα πάρτυ που κάνεις τελευταία έχουν γίνει πολύ γνωστά. Πότε άρχισες να παίζεις dj;
Κάτι παραπάνω από δύο χρόνια. Ο φίλος μου Cali DeWitt συνήθιζε να δουλεύει σε αυτό το club με το όνομα ‘3 of Clubs’ και μου ζήτησε να παίξω μια μέρα και ήμουν κάπως, wow! Ποτέ δεν είχα σκεφτεί να γίνω dj αλλά με έβαλε μέσα και το αγάπησα. Το φταίξιμο σε αυτόν! Το DJ-ing είναι μια καλή φάση γιατί έχει πλάκα, παίζω χορευτική μουσική και χορεύω και ο ίδιος, επίσης πληρώνομαι και με κάποιο τρόπο δεν εξαρτιέμαι αποκλειστικά από την εταιρία οικονομικά.
Τι γίνεται κάθε Τρίτη στο club Cinespace (σ.σ. ένα φοβερό μέρος στο Hollywood, λίγο πιο πέρα από το Mann’s Chinese Theater και το Kodak Theater);
Είναι μια συνεργασία μεταξύ εμένα, του Franki Chan, του dj συνεργάτη μου στο LA και του Jason Stewart που ‘τρέχει’ το club σε καθημερινή βάση. Ξεκινήσαμε περίπου πριν ένα χρόνο και φάνηκε αμέσως ότι αυτό χρειαζόταν η πόλη. Live με καλές μπάντες, πάρτυ και χορός όλο το βράδυ και δωρεάν αλκοόλ για την πρώτη ώρα. Είμαστε τυχεροί γιατί βρίσκουμε και χορηγούς που δίνουν δώρα αρκετές φορές. Έχει πλάκα και μου αρέσει πολύ να το κάνω.
Τι ακούς τελευταία;
Την M.I.A., 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την βδομάδα, όταν μασάω τσίχλα, την μασάω με τα beats της. Όταν κοιμάμαι, χορεύει μέσα στο κεφάλι μου. Όταν παίζω dj, παίζω τόσα πολλά κομμάτια της, μια βραδιά έπαιξα εφτά (!!), πολλές βραδιές για την ακρίβεια έχω παίξει πολλά κομμάτια της και τρελαίνομαι όταν μιλάω για αυτήν και λέω το όνομά της. Ο κόσμος περίμενε μια καλλιτέχνη σαν την M.I.A., όλοι χρειάζονται μια M.I.A. Είναι σαν αυτή την ταινία για μια μικρή δυστυχισμένη πόλη που μια μέρα γεννιέται ένα κορίτσι που δεν καταλαβαίνει την δύναμη και ενέργειά της. Και μια μέρα σηκώνεται και λέει ότι θα κάνω αυτό για μένα γιατί βαρέθηκα εδώ. Την ακούει ξαφνικά κάποιος και δεν πιστεύει στα αυτιά του! Εγώ! Την άκουσα και τρελάθηκα! Wha’ wha’ the fuck!! Μετά έγινε η βασίλισσα της πόλης και τις δίνουμε τα κλειδιά της πόλης γιατί βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια…
