Γινόταν παλαιότερα (ελπίζω, δηλαδή, ότι δεν γίνεται πια) μια συζήτηση περί της υποτιθέμενης απουσίας σπουδαίων τραγουδιών στην εποχή μας (ξέρετε, «δεν τα φτιάχνουν πια όπως παλιά» κλπ.), η οποία απέδιδε το «φαινόμενο» στην απουσία εμπειριών. Αν δεν έχεις ζήσει ιστορικές και συναρπαστικές στιγμές, έλεγε η «θεωρία», πού θα βρεις υλικό για να «κάψεις» και να αφηγηθείς; Είχε το ενδιαφέρον της (μπα...) η άποψη αυτή, όμως αμελούσε βολικά να αναφέρει ότι ίσως και να έχεις να νιώσεις πράγματα, ότι υπάρχει και η πλούσια και συναρπαστική συναισθηματική ζωή που μπορεί να σε οδηγήσει σε αξιόλογη δημιουργία.
Άντε να τα πεις στην Ariana Grande βέβαια αυτά, η οποία βρέθηκε στη λάθος πλευρά της ιστορίας (όπως λένε), αν και προφανέστατα δεν το επιδίωκε .
Πρώτα ήρθε η βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας με 23 νεκρούς και 500 τραυματίες σε συναυλία της στο Mάντσεστερ. Έπειτα χώρισε από τον ράπερ Mac Miller και τον είδε λίγο μετά να πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Στη συνέχεια ήρθε η πολύ δημόσια διάλυση του πολύ δημόσιου αρραβώνα της με τον ηθοποιό Pete Davidson. Δύο κολασμένα χρόνια, κατά τα οποία η Αμερικανίδα σταρ και έζησε και ένιωσε, περισσότερα ίσως απ’ όσα θα άντεχε ο μέσος σημερινός άνθρωπος. Και είναι μόλις στα 25 της...
Το νέο της άλμπουμ έρχεται μόλις 6 μήνες έπειτα από το προηγούμενο. Το Sweetener (2018) ήταν μια στιβαρή δουλειά, που δεν ξέφευγε όμως από τα σύγχρονα ποπ στάνταρ: είχε τις ηχηρές συμμετοχές, είχε τα φαντεζί τερτίπια της παραγωγής («πρόσεξες εκείνο το χάι-χατ που κάνει τρίκι-τρίκι;» κλπ.), είχε και το γυαλιστερό, τουμπαρισμένο εξώφυλλο. Το Thank U, Next, πάλι, είναι κάπως διαφορετική ιστορία. Ναι, ούτε αυτό περνιέται για πλήρως αντισυμβατικό, ούτε το δικό του εξώφυλλο το γλιτώνει το τουμπάρισμα. Όμως η γυαλάδα λείπει από τη φωτογραφία: κυριαρχούν τα σκούρα χρώματα και η Grande απεικονίζεται με τα μάτια κλειστά και σε στάση αμυντική. Δεν ασχολείται μόνο με το έξωθεν ερέθισμα η ηρωίδα μας εδώ, αλλά κάνει γενναία βουτιά και στην έσω ζωή.
Είναι προφανέστατα ένα ξέσπασμα καταπιεσμένου συναισθήματος αυτό που κινητοποίησε την Ariana Grande, οδηγώντας στην όχι και τόσο συνηθισμένη κίνηση της γρήγορης διαδοχής κυκλοφοριών. Κάτι τέτοιο συνάγεται και από το ότι εδώ έχουν υποχωρήσει τα περιφερειακά ζητήματα της παραγωγής, έχουν εξαφανιστεί οι ηχηρές συνεργασίες, και η έμφαση δίνεται στο τραγούδι: στη φωνή και σε όσα αυτή μεταφέρει, καθώς και στα απαραίτητα συστατικά του ρυθμού και της αρμονίας. Θα μπορούσε να κατατάξει κανείς τούτη τη δουλειά στα «άλμπουμ χωρισμού», δίνοντάς της έτσι επιπλέον credit διαφορετικότητας. Από την άποψη ότι εδώ η Grande δεν αναλώνεται σε κλάψες, αλλά δίνει πολλά σήματα θετικότητας κι ανθεκτικότητας.
Η έναρξη πάντως με το “Imagine” δεν προδιαθέτει για μεγάλα πράγματα –άλλωστε ό,τι τραγούδι με αυτόν τον τίτλο χρειαζόμασταν, το έχουμε ήδη ακούσει. Όμως με το αμέσως επόμενο “Needy” ξεκινά η συναισθηματική αντεπίθεση («I’m obsessive and I love too hard/ Good at overthinking with my heart») και η Grande παίρνει αμπάριζα, πετυχαίνοντας τη μία νίκη μετά την άλλη: το παιχνίδι με τη διττή σημασία της λέξης «space» στο “NASA”, η γκρουβάτη διακήρυξη ανεξαρτησίας στο “Bloodline”, ο γαλήνιος εξορκισμός των φαντασμάτων του παρελθόντος στο “Ghostin”· όλα τους είναι γνήσια αποκυήματα μιας αληθινής εξομολογητικής διάθεσης και όχι τρικ εντυπωσιασμού. Παρότι υπάρχουν κάποια ακόμα σημεία όπου χάνεται στιγμιαία η πυκνότητα της δουλειάς (όπως στα “In My Head” και “7 Rings”), η Grande φτάνει ως τον τερματισμό με πυγμή και πειθώ, με τόλμη και όλα τα χαρτιά της ανοιχτά.
Δεν είναι ρηξικέλευθο άλμπουμ το Thank U, Next (τουλάχιστον όχι με κάποιον προφανή τρόπο) και μάλλον δεν θα αναθερμάνει τις συζητήσεις περί της σκεπτόμενης-indie-χειραφετημένης-ξεφτιλισμένης-και-δεν-ξέρω-τι-άλλο ποπ. Αντίθετα, είναι μια φωτεινή αναλαμπή της «σκέτης» ποπ, εκείνης που σε κάνει να περάσεις καλά όσο την ακούς, που σε κάνει να νιώσεις, που δεν σου βάζει τρικλοποδιές, ούτε σου κρύβει τα νοήματα μέσα σε κωλοψαγμένες εκφράσεις· που σε ανταμείβει ατάκα κι επί τόπου.
Όπως το λέει και η πρωταγωνίστρια: «Just wanna have some good time, yuh!»
{youtube}uKqRAC-JNOM{/youtube}
